Мақолаҳо

Наврӯз яке аз ҷашнҳои миллии  мардуми тоҷиктабор ва як қатор кишварҳоест, ки дар фарҳангу тамаддунашон инсонсолорӣ ва зиндагидӯстист. Ин  ҷашни куҳансол ба навиштаи муҳаққиқон таърихи на камтар аз шаш ҳазорсола дорад. ...

Наврӯз ҷашни миллӣ, мероси фарҳангии ниёкони мо тоҷикон аст, ки маънои рӯзи нав, рӯзи зиндагии нав, рӯзи шодӣ, рӯзи адлу эътидол, рӯзи бахшоиши гуноҳҳои якдигар, рӯзи оштиро дорад. Табиат, таърих ва инсон дар ин рӯз ҷони тоза меёбанд. Ин ҷашн ...

Баъзе ҳодисаҳое, ки имрӯз дар маҳдудаҳои миллӣ ва фаромиллӣ рух мезананд, гувоҳи онанд, ки бештар ҳодисаҳои ба хиёнат марбут характери субҷӯёна, худбинона ва авомфиребона доранд. Дигар ин ки судҷӯйӣ ва авомили ба он иртиботдошта инсонро ба ...

Наврӯзи фурӯзанда – ин ойини дерина,
Ҳаргиз написандида ҷаҳлу ситаму кина.
Аз матлаи устурӣ то мақтаи таърихӣ,
Ҷамшед ба Наврӯзӣ як ҳалқа, ҳаройина.

Яке аз ҷашнҳои муҳими миллӣ ва мардумии халқҳои эронинажод Наврӯз ба ҳисоб меравад. Ин ҷашн ҷашнест, ки ҳамбастагии инсону коинот ва эҳёшавии табиатро ба миён меорад. Чунин навъи ҷашн пеш аз ҳама ба шинохт ва огоҳии инсоният аз табиат ...