Инвеститсия - фанни таълимест, ки ба донишҷӯён омӯзонидани донишҳои назариявӣ ва малакаҳои амалиявӣ оиди сармоягузорӣ нигаронида шудааст.
Инвеститсия дар пешрафти ҳаёти иқтисодии ҳар як давлат нақши муҳимро мебозад. Яъне он имрӯз ҳамчун нерӯи пешбаранда дар рушди иқтисодиёти давлат эътироф гардидааст.
Рушди потенсиалии истеҳсолии давлат, сатҳи рушди иқтисодӣ, зиёд шудани ҳаҷм ва сифати манфиатҳои моддӣ ва маънавии истеҳсолот, пешрафти тамоми инфраструктура аз инвеститсия ва сиёсати инвеститсияи давлат вобастагӣ дорад. Аз ин рӯ омухтани фанни мазкур зарур ва ҳамзамон мебошад.
Инвеститсияи хориҷӣ - яке аз шохаҳои илмҳои иқтисодӣ буда, омӯзиши он зарурияти хосае дорад, чун ки аз замонҳои қадим то ба имруз яке аз паҳлуҳои асосии рушд додани иқтисодиёти давлат ин сиёсати сармоягузорӣ мебошад.
Сармоягузории хоричӣ ин худ як қувваи истеҳсолкунандаи ҳақиқӣ буда бемонеъа ва бо суръат пешравии истеҳсолотро таъмин мекунад ва боигарии ҷамъиятро низ зиёд мекунад.
Мақсади омӯзиши фанни «Инвеститсияи хоричӣ» ин таъмин кардан донишҷуён бо ақидаҳои нав бо роҳи дарки назария ва амалияи ташкили маблағгузории сармоя ва қонуниятҳои рушди инвеститсияи хориҷӣ ба иқтисодити Тоҷикистон мебошад. Фанни мазкур ва аз худнамоии он ба мутахассисони ояндаи соҳаи муносибатҳои иқтисоди байналхалқӣ имкон медиҳад, ки онҳо дониши назариявии худро дар амалия оид ба сарчашмаҳои ташкил ва андухт намудани маблағҳо ва ташкилкунандагони субъектҳои сармоягузории хоричӣ ба амал бароранд.
Муносибатҳои байналхалқии асъориву қарзӣ - фанни таълимие мебошад, ки мақсади омӯзиши он шинос намудани донишҷуён бо моҳияти фан, принсипҳои муносибатҳои байналхалқии асъориву қарзӣ нақши танзими асъор дар иқтисодиёт низом ва бозорҳои асъор, омилҳои асосии танзим ва назорати давлатии асъор, шакл ва усули танзими муносибатҳо дар соҳаи назорати асъор, системаи асъори байналмилалӣ ва назорати гумрукӣ дар соҳаи танзим ва назорати асъор мебошад
Фанни «Муносибатҳои байналхалқии асъориву қарзӣ» қонунҳои обективии фаъолияти институтҳои молиявии байналхалқӣ, амалиётҳои онҳо ва муносибатҳои субъектони хоҷагидориро оиди муносибатҳои қарзи ва асъории байналхалқиро меомузад, ки омузиши он барои муайян намудани раванди инкишофи муносибатҳои бозорӣ ва таносубҳои иқтисодӣ хеле зарур аст.
Нарх дар савдои беруна - омузиши фанни мазкур зарурияти хосае дорад, чунки аз замонҳои қадим то ба имруз яке аз паҳлуҳои асосии ба танзим дарорандаи иқтисодиёти давлат ин сиёсати нарх ва нархгузорӣ мебошад.
Нарх оид ба савдои беруна ҳамчун ифодаи пулии арзиши мол ба ҳисоб меравад. Асоси нархро сарфи меҳнати зарурии ҷамъияти ташкил медиҳад. Шаклҳои такшкили истеҳсолот дар низоми нархгузори пурра таъсири худро мерасонад ва бевосита ба иқтисодиёти байналхалқӣ вобаста аст. Дар замони иқтисоди бозорӣ механизми асосии мутобиқкунандаи муносибатҳои бозори ин низоми нархҳои беруна мебошад. Дар шароити ташакули муносибатҳои бозорӣ, нархҳо дар савдои беруна хусусятҳои наверо соҳиб мешаванд, ки хоси иқтисоди бозорӣ мебошад. Аз ҳамин ҷиҳат бешубҳа зарурияти обективии омузиши ин шакли муносибатҳо ба миён меояд.
Фанни мазкур ҳамчун фанни алоҳидаи иқтисодӣ, муайянкунандаи қонунҳои обективии нархҳо дар савдои беруна, сиёсати нархгузориро меомузад, ки омузиши он барои муайян намудани раванди инкишофи муносибатҳои бозорӣ ва таносубҳои иқтисодӣ хеле зарур ва муҳим мебошад.